Reorganizacja fikcji / Kacper Dudek

Wiosnę powitaliśmy eksplozją koloru, siły i ekspresji malarstwa Kacpra Dudka. Obrazy prezentowane na wystawie „Reorganizacja fikcji” dają moc i wręcz atakują dobrą energią.

Jest taka przypowieść australijskich Aborygenów, według której świat narodził się w „czasach snu” z tęczowego węża, a więc narodził się z koloru. Z kolei Goethe widział kolor w każdym cieniu na śniegu i wierzył, że kolor ma wymiar etyczny. Bo kolor               w swojej naturze jest po prostu dobry, nie może być przecież zły. Co ciekawe, Goethe bardziej cenił swoją naukę o kolorze niż twórczość poetycką. Definiował kolor jako „ulotne działanie i kontrdziałanie samego oka". Twórczość Kacpra Dudka to także „działanie i kontrdziałanie” na percepcję odbiorcy, na jego zdolność postrzegania, wrażliwość odbioru, gotowość na impresję, czyli ulotne wrażenie. Poza tym w malarstwie tego artysty jest mnóstwo światła, za którym po tylu miesiącach jesienno-zimowej, mrocznej szarówki wszyscy tęsknimy.